Co to jest BLW (Bobas Lubi Wybór)?

Zanim opisze wam naszą przygodę z BLW, chciałabym pokrótce wyjaśnić co to jest metoda  BLW  i na czym polega.

BLW jest skrótem od Baby-Led Weaning i jest to intuicyjna metoda rozszerzania diety małego dziecka, której głównym założeniem jest pominięcie etapu podawania zmiksowanych papek i karmienia łyżeczką a pozwolenie dziecku na samodzielne jedzenie już od pierwszego posiłku.

Autorkami tej metody żywienia niemowląt są Gill Rapley i Tracey Murkett. Opisały ją w bestsellerowej książce „Bobas lubi wybór”, którą kupiłam w czasie rozszerzania diety Natalii. O tej metodzie przeczytałam w jednym z magazynów dla mam i temat na tyle wydał mi się interesujący, że chciałam dowiedzieć się więcej i spróbować tej metody przy rozszerzaniu diety Natalki.

W książce znajdziemy wiele wypowiedzi rodziców, którzy stosowali taką metodę rozszerzania diety dziecka, tylko o tym nie mówili. Było to dla nich powszechne i nie miało sprecyzowanej nazwy. Według autorek BLW to nic nowego. Nowe jest mówienie o tej metodzie. Wielu rodziców, szczególnie tych, którzy mają troje czy więcej dzieci, odkryło niemalże przez przypadek, że jeśli pozwoli się dziecku przejąć ster w kwestii karmienia, życie staje się dużo łatwiejsze i przyjemniejsze dla wszystkich.

Kiedy zacząć stosować metodę BLW?

Jeśli dziecko potrafi siedzieć samo, jeśli chwyta i przyciąga przedmioty, potrafi je szybko i celnie włożyć do ust, jeśli gryzie zabawki i wykonuje podobne do przeżuwania ruchy twarzy, to może znaczyć, że jest gotowe na pierwsze stałe pokarmy. Ale najlepszą oznaką jest to, że dziecko samo weźmie i włoży sobie do ust kawałek jedzenia. Może się to stać tylko wtedy gdy dostanie taką możliwość.

Co się dzieje, kiedy stosujesz BLW?

• Dziecko siedzi przy stole z resztą rodziny podczas posiłków i dołącza do wspólnego jedzenia, kiedy jest na to gotowe;
• Dziecko czuje się zachęcone do poznawania nowych pokarmów  od chwili, kiedy tylko się nimi zainteresuje, biorąc je do rąk – nie ma znaczenia, czy za pierwszym razem zje cokolwiek, czy też nie;
• Jedzenie oferuje się dziecku w kawałkach o takim kształcie i wielkości, aby nie miało problemów z trzymaniem go w ręku. Dużo rzadziej w rozdrobnionej czy papkowatej formie;
• Dziecko od samego początku karmi się samo; nie bywa karmione łyżeczką przez kogoś innego;
• To dziecko decyduje jak dużo zjada i jak szybko poszerza gamę pokarmów, które lubi jeść;
• Dziecko nadal jest karmione mlekiem (z piersi lub z butelki) na żądanie i samo decyduje, kiedy jest gotowe na zredukowanie jego ilości.

Jakie są plusy wynikające z metody BLW?

• Przyjemność;
• Bo naturalne;
• Poznawanie jedzenia;
• Nauka bezpiecznego jedzenia;
• Poznawanie świata;
• Rozwijanie potencjału;
• Zdobywanie pewności siebie;
• Zaufanie do jedzenia;
• Uczestniczenie w rodzinnych posiłkach;
• Kontrola łaknienia;
• Wartościowe pożywienie;
• Zdrowie na wiele lat;
• Radzenie sobie z różnymi konsystencjami i nauka żucia;
• Możliwość spróbowania prawdziwego jedzenia;
• Pozytywne nastawienie do jedzenia;
• Prostsze, mniej skomplikowane posiłki;
• Koniec wojen przy jedzeniu;
• Mniej wybredne dziecko;
• Koniec z zabawianiem przy jedzeniu;
• Dziecko nie jest pozostawione samo sobie;
• Łatwiejsze jedzenie na mieście;
• Wychodzi taniej.

Jakie są minusy wynikające z metody BLW?

• Bałagan
• Obawy innych

Jak wyglądała nasza przygoda z BLW?

Rozszerzanie diety Natalki rozpoczęłam od papek. Pisałam o tym tutaj. Pierwszą próbę wprowadzania BLW rozpoczęłam jak Natalia miała 8-9 miesięcy ale moim zdaniem nie była jeszcze gotowa, dławiła się jedzeniem i nie była nim zainteresowana. Dałam sobie wtedy spokój i wróciłam do karmienia łyżeczką. Potem stopniowo ograniczałam papki i kolokwialnie mówiąc ugniatałam jedzenie widelcem.

Sytuacja zmieniła się kiedy Natalka skończyła 12 miesięcy. Dopiero wtedy zaobserwowałam u niej zainteresowanie tym co jest u mnie na talerzu i z miłą chęcią zaczęła interesować się dużymi kawałkami jedzenia. Od tej pory jadła obiady chwytając jedzenie samodzielnie swoimi rączkami.

W przypadku zup to karmiłam ją nadal łyżeczką a na talerzu obok kładłam Natalce duże, pokrojone w słupki ugotowane kawałki warzyw z zupy.

Kiedy skończyła 18 miesięcy świadomie sama zaczęła posługiwać się sztućcami. Oczywiście wcześniej też miała je w rączkach ale bardziej była to w jej przypadku zabawa. Od tego miesiąca je samodzielnie zupę i drugie danie łyżeczką i widelcem (dostosowaną dla małych dzieci). Oczywiście inne płynne potrawy także wcina samodzielnie łyżeczką. Bałagan jest przy tym oczywisty :).

Opisałam wam tutaj moją historię. W kwestii rozszerzania diety Natalki skupiłam się bardziej za podążaniem zgodnie z jej rozwojem i oczekiwaniami. Mimo, że Natalka jadła papki to bardzo wcześnie zaczęła mówić i obecnie buzia jej się nie zamyka. Lubi jeść, próbować, ciekawa jest każdej potrawy, lubi warzywa i owoce. Nie mam z nią problemów w kwestii jedzenia. Teraz skupiam się głównie na tym aby jadła posiłki zdrowe i dostosowane do jej wieku. Dużo czytam i zaczęłam się interesować tematem zdrowego odżywiania.

Metodę BLW oceniam pozytywnie, na pewno warto zapoznać się z lekturą i samodzielnie sprawdzić tą metodę. Kierujcie się jednak własną intuicją i obserwujcie swoje dziecko. Książkę polecam szczególnie  mamom tzw. „niejadków”,  być może odnajdziecie w niej wskazówki, które okażą się dla was pomocne.

 Stosowałaś metodę BLW? Jesteś jej zwolenniczką czy przeciwniczką ? Jak u Ciebie wyglądało rozszerzanie diety Twojego dziecka?

Przydatne wpisy na temat żywienia:

http://pamietnikmamy.pl/2014/12/jak-wyglada-jadlospis-dwulatka/

http://pamietnikmamy.pl/2014/11/jakie-produkty-nalezy-wykorzystac-w-zywieniu-dziecka/

http://pamietnikmamy.pl/2014/02/zupa-kalafiorowa-z-indykiem-dla-malucha-7/

http://pamietnikmamy.pl/2014/01/przepis-na-pierwsza-zupke-jarzynowa-dla-niemowlaczka/

*źródło: Bobas Lubi Wybór, Gill Rapley i Tracey Murkett, Warszawa 2011.